zaterdag 23 januari 2016



Vakantie 2015 EuroVélo 3

Het verhaal over de Groene Weg naar de Middellandse Zee staat rechts onder Blogarchief 2013


zaterdag 25 juli
In St.Avertin bij de kerk begin ik met de tocht. Een prachtige witte kerk boven op de heuvel met uitzicht op de rivier. Hier kijk ik eerst even rond. Er is een bankje voor een kopje koffie. er is een mooi plein met planten. Aan de andere kant staan huizen en twee kleine wegen omhoog. De verkeersborden geven aan dat je rechts moet. Eigenlijk fiets je om een aantal huizen heen, omdat de weg te smal is voor verkeer in twee richtingen. Het is meteen stevig klimmen. Er staan bordjes met fietsroute-aanwijzingen. Ik weet niet of ik die kan gebruiken. Vaak kloppen ze , maar soms ook niet.
Na het verlaten van het stadje kom ik in de buitenwijk. Hier staan de bordjes ook. Het klopt met mijn gps. 
Onderweg gevraagd of een nieuwe weg  bestaat. Die heb ik in mijn bestanden gezien, maar met streetview zie je het niet. Maar inderdaad is er een nieuwe weg voor fietsers aangelegd, zodat je niet op de snelweg terecht komt.  Gelukkig. En je kunt de fietsbordjes van de Via Tours EV3 volgen. Zo kom ik in Veigne. Dat is een bloemrijk plaatsje met een camping bij de entree van het dorp. De kerk heeft een merkwaardige toren, een soort verdedigingswerk. Ik rijd verder. Het is lekker fietsweer en het landschap is niet erg opwindend: gemaaide graanvelden en bossen. De dorpjes zijn zo weer voorbij en niet erg bezienswaardig. Sorigny zie je nauwelijks en Louans ben ik in gefietst volgens de Franse bordjes. Dan zie ik het dorp tenminste. De dag eindigt in St. Maure de Touraine. Dit is een aardige plaats met winkels een grote intermarche en bricomarche. Het zoeken van vanmorgen had dus ook nu gekund. Had ik geen water voor de koffie gehad. De camping is overzichtelijk en goed. Een gezin fietst ook. Even mee gesproken. Kleren gewassen. Het is zo droog. 

zondag 26 juli
De volgende morgen lekker op tijd weg. Half tien. Dat is voor mij een hele prestatie die later niet vaak lukt.. Het is even lastig om de stad uit te komen. Maar de bordjes helpen erbij. Eerst is het goed te fietsen. Een beetje op en neer en gewoon plat. Het is de EV3 zoals die moet zijn. Dat was gisteren ook al zo. Maar uiteindelijk stopt dat. De bordjes verdwijnen en ik kom in een gebied waar de wegen zijn verlegd.
Met ingewikkelde wegen om nieuwe tgv lijnen aan te leggen kom ik steeds verder. Het weer wordt er niet beter op. Steeds meer wind en miezerregen. Er is een schuilhuisje om te eten. Maar weer verder. Tegen het eind van de rit is het weer droog.  In Vouneuil is geen duidelijke toegang voor de camping. Het heet vol, maar er is plek zat. De baas komt de volgende dag pas om 10 uur. Dat vind ik te laat. Zo eindig ik in Bonneuil Matours.

Eigenlijk dreig ik ook hier weggestuurd te worden. Maar met de belofte te wachten op de baas kan ik blijven. Prima plek, heerlijk geslapen aan de Vienne. Wel wat duur, twaalf euro nog wat.Zowel Vouneuil als Bonneuil Matours zijn dorpen met een gezellig centrum, plein met kerk en winkels. De foto is van Bonneuil.

maandag 27 juli
De volgende morgen dus laat weg. ook hier moet ik op de beheerder wachten, die pas om 10 uur komt. Eigenlijk ben ik ook niet eerder klaar. Anders was ik weggegaan zonder te betalen of iets achter te laten. En zo fiets ik weer verder. Het landschap blijft eentonig: licht glooiend met af en toe een klimmetje. Veel maisvelden, soms een zonnebloem en afgemaaide graanakkers. Ook weilanden zonder of met koeien zijn te zien. Wel ga ik steeds vaker langs de rivier. Dat fietst mooi. Het landschap is behoorlijk groen. Een leuk dorp met interessante kerk is Bonnes. Met een bakker een  super en een kroeg. 
Jammer dat ik niet door Chauvigny kom. Ik schamp het stadje, dat een mooie oude kerk op de heuvel heeft staan. Het heeft mooie muurschilderingen uit de vroege middeleeuwen.
In Salles en Toulon is ook weer zo'n typische kerk. Ze staan met variaties in elk dorp: een nogal plompe toren met een klein middenschip en een aantal kapellen erom heen. Met een bijna witte muur.  
Na de torens van een kerncentrale, het zijn tenminste koeltorens, kom ik langs een planetarium. Dan gaat het richting Civaux en Lussac.

Ik eindig op de maandag,ik L'Isle Jourdain. Ook hier is er geen beheerder. Maar je mag er gewoon,gaan staan. Het was door de harde tegenwind zwaar fietsen en ik ben te laat om nog fietskleding te wassen. Dat is jammer. Achteraf had ik het beter wel kunnen doen, dan had het onderweg kunnen drogen.

dinsdag 28 juli
 Ook nu ben ik weer veel later op pad dan ik wil. Eerst weer naar super voor eten. De tocht eindigt waar geen winkel is. De rit is wel veel leuker. Goed weer, minder wind, afwisselender en leukere plaatsen. Ik pauzeer in Aivalle Limouzine. Als ik het goed schrijf. Ik combineer eten en koffiedrinken. Dan weer verder. In het plaatsje is ook een bakker en mogelijk een supertje.
Dan volgt een stuk met stevig klimwerk en snelle afdalingen. Steeds rond de 5%of meer tot 7%.best zwaar. Ik maak wat foto's, de kerk van  Lessac.

Allemaal kerkjes,met een verhaal. Vanmorgen was er nog een dorp, naam even kwijt.

Dan kom ik door Chirac.Ook hier weer een speciaal kerkje met speklagen 



Nu geëindigd op een camping NL bij Exideuil. 16 euro. Gewoon een plaats. Het maakt niet uit of je alleen bent of met een gezin. Wel jammer. Maar verder kon niet, te laat en regen op komst. Nu regent het constant. Ik zit in mijn tent op de stoel. Dat past net. Exideuil is wel een leuk plaatsje met een mooie oude kerk en een soort markthal. Er schijnt ook een kasteel te zijn, maar die heb ik niet gezien.



woensdag 29 juli  
De volgende morgen regent het nog steeds. Er zit niets anders op dan nat in te pakken. Gelukkig wordt het na mijn vertrek snel droger. In het dorp bezoek ik gewoontegetrouw de bakker en de kruidenier. De laatste heeft niets van mijn gading. De eerste des te beter. Ik bezoek ze in omgekeerde volgorde dan beschreven. Dan weer verder. Het is eerst een aankleden en uitdoen van de regenkleding. Ook is het nogal koud. Onder weg kom ik langs een meer. Hier zijn mensen aan het vissen. Er zijn picknicktafels en een uitkijkpunt.

Duidelijk een plek waar toeristen komen. Maar op deze kille morgen zijn ze er niet en kan ik rustig mijn koffie en broodjes eten. Dat zijn steeds weer een croissant en een pain au chocolat. Dan gaat het naar het volgende meer. Het zijn stuwmeren in de aanloop - rivieren van de Vienne. Leter komen er lange klimmen en dito afgalingen van meer dan 2 km. Het is een pittig stuk en ii vraag me af of dit wel zo nodig is.  Het is het deel van Ecuras naar Montbron. eigenlijk te zwaar en een lange omweg, veel onverhard. Ik denk te eindigen in Montbron. een leuk stadje met een oud klooster met kerk uit de 13de eeuw als ik het goed heb onthouden. Helaas is de camping er niet en moet ik nog 6 km verder meest omhoog naar Saint Sornin. Hier is een boerencamping, een camping a la ferme.
Beetje moeilijk te vinden, maar uiteindelijk is het een paardenvijgenveld met in de boomgaard picknicktafels. Een goede gelegenheid om de nacht door te brengen. Ik ben de enige gast. Later komen er nog twee mensen logeren, die in onderweg heb ontmoet en verwezen naar deze plek. 

donderdag 30 juli
De volgende morgen is alles nog nat van de dauw, zoals gisteren de boel nat was van de regen. eerst terug naar Montbron. Dat gaat iets makkelijker dan de heenweg, hoewel de heuvels hetzelfde zijn. Het lijkt iets minder heftig. In Montbron is het even zoeken om de goede weg weer te vinden. Dan volgt een stuk onverhard. Het kan maar niet van harte. Over de D16 kan ook , maar die is wel druk. Een duidelijke tip om dit als fietsroute te asfalteren. In het gehucht Chez Trappe ( St. Germain de Montbron) gaat het rechtsaf een fietspad op een oude spoordijk. Dat is lekker makkelijk fietsen. Hoewel de route anders is, volg ik dit fietspad, dat naar Angouleme leidt. Het loopt bijna parallel aan de route van de gps. Zo kom ik in Le Queroi. Hier is het even zoeken. Een jochie zal me helpen, maar komt niet verder dan het pad waar ik vandaan kom. Eigenlijk na het fietspad gewoon rechtdoor. en later de weg oversteken het het fietsbordje vervolgen. Dan door het Domaine de Foret  met nog wat er achter. dan kom ik in Touvre. Nu is het bordjes volgen en langs het spoor blijven rijden. Na viaducten en rotondes kom ik bij St. Yrieix sur C. Hier moet een camping zijn en ik word er door een toevallige voorbijganger op gewezen hoe ik er makkelijk kan komen. HEt heer Plan d'Eau en is nieuw met lage begroeiing. Wel een fietstarief en goede voorzieningen. Niet duur. Hier ontmoet ik een Engelse dame en een stel Nederlanders: een jongedame met haar moeder. Ze horen van mij hoe ze verder kunnen en zijn daar blij mee. Later in de bus terug zitten ze er toevallig ook in en platen we even bij. Het weer is nu warm en ik vind dit wel lekker.

vrijdag 31 juli 
Het gaat weer verder. Om de route weer te vinden moet ik een eind terug. Het kost veel tijd. Dan door Angouleme. In het begin van de middag ben ik er doorheen.  St. Saturnin is een mooi dorp en dan kom ik in Champmillon. Hier vind ik deze kerk. Op internet het interieur bekeken. Heel mooi.
Na Chateauneuf de Charente komt een stuk dat niet kan. Vanaf Birac naar Pont de Brac langs de D 14.Er komt een eind aan het gedoe met de komst van een fietspad over spoorbaan. Dat leidt naar Barbezieux- St Hilaire. Hier is na lang zoeken ook een camping. Er staat nauwelijks iets. Ik bel het aangegeven nummer en de zaak is open. Later komen er meer mensen en de beheerder om te kunnen betalen. Een feestzaal ernaast zorgt voor geluid, maar er volgt een stille en lekkere nacht.

zaterdag 1 augustus.
De volgende dag begint met eten zoeken. Er zijn geschikte supermarkt en ander zaken. Ook het fietspad vinden is deze keer weer een hele kluif. Maar het lukt en ik kan weer verder. het gaat hier weer over een mooi fietspad en de volgende plaats met interessante zaken is Baignes -St. Radegonde. ( ben ie niet in geweest.) Supermarkt langs de route.
 

Het fietspad gaat door het open veld en door bossen. Er staan enkele huisjes met de naam Lampeniste. Hier hadden de spoorwerkers hun spullen staan.
Er wordt duidelijk aangegeven wie gebruik mogen maken van het fietspad. Echte Franse duidelijkheid. En voor elke soort gebruiker de waarschuwing dat het in twee richtingen is. Ik volg het fietspad tot het eind. En dan weer over de gewone wegen verder. In Cercoux vind ik deze kerk en het bijbehorende plein. Het is erg wit, erg fel en warm. Ook een winkel is er voor een verkoelend drankje.


Op een kruispunt met het woord Pelerin om een bord ga ik naar rechts om de camping te vindenrief betreft voor fietsers. 


zondag 2 augustus Dan is het zondag. Steeds de rustigste morgen om op weg te zijn. Hier ben ik in de wijnen verzeild geraakt. Het gaat vandaag langs het riviertje de Isle naar Libourne. Dit is een stad aan de rivier. Ik ga de brug over en meteen rechts. Hier is de plek voor de lunchpauze. Daarna verder langs het water, een stadspoort en bij de volgende brug weer rechts de stad weer uit.







 De rivier is breed en opmerkelijk bruin. Een beetje goor gezicht.
De weg gaat verder naar Branne. Hier kan ik de St. Jacobstoute ook nemen. Maar dat is niet de bedoeling. Onderweg zie ik nog een bordje met Sauterne. Hier maken ze heerlijke witte wijn voor een stevige prijs. 
Na Guillac ga ik verder over een fietspad naar Bordeaux. 

 Hier zijn veel Fransen aan het fietsen. Omdat ik inhalers later weer als tegenliggers zie aankomen, concludeer ik dat ze heen en weer rijden en niet de moeite nemen om de heuvels ik te gaan.  Bij Creon is het zaak de camping te zoeken aan de D671. Ik reed verder en moest dat zuur bekopen met een heftig klimmen en zoeken naar de camping. Vanaf Creon rijd je er zo langs. Op deze camping ontmoet ik een Amsterdammer ( tongval) die op weg is naar Santiago. De volgende dag rijd ik weer terug naar Creon en vervolg het fietspad.

maandag 3 augustus
Het peddelt lekker door en al snel ben ik bij Bordeaux. Dat houdt in dag ik eerst een eind langs de Gironde fiets in noordelijke richting. Hier wijk ik van de voorgestelde route af . Ik wil niet alleen dwars door Bordeaux. Het fietspad en de aangegeven fietsbordjes voeren me naar de eerste brug over de rivier. Dat gaat best leuk. op de brug rijd je goed afgeschermd langs de snelweg. Aan de overkant is het ook bewegwijzerd om langs de rivier ongeveer, door een industriegebied met fietspad van wisselende kwaliteit verder te gaan. Ik eet in een snel-eet-restaurant, voor de groep om te beleven hoe dat gaat. Niet veel aan en ook niet bepaald lekker.
Uiteindelijk kom ik bij La Brede. Achteraf moet hier een fietspad zijn. Maar die ontdek ik pas later. Dan zie ik opeens een fietspad over een spoorbaan naar Hostens en dat is de bedoeling. Ik neem die weg en na heel lang trappen met vals plat  kom ik eindelijk door de afgehakte bossen en de varens bij Hostens. Hier ga ik links op zoek naar de camping. Die ligt tussen de meren die hier zijn. Die avond is er onweer en de volgende morgen regent het nog steeds. Alles ik kleddernat. Door de vele lege tenten die er staan, kan ik droog eten en dat is een mooi meegenomen voordeel bij dit weer.

dinsdag 4 augustus
Als ik op weg ga is het weer droog. Eerst weer terug naar het punt waar ik van het fietspad ben afgegaan. Dan verder naar Hostens. Hier vind ik geen winkels die open zijn. Er zitten een stel verregende fietsers bij een café.
Ik kijk nog even bij de kerk en dat gaat de tocht weer verder. Ook nu ga ik voer een voie verte. Die leidt naar St Symphorien. Ik weet niet of ik hier het dorp heb bewonderd. Ik denk van wel. En dan weer terug naar de route met een knik in de voor het gevoel verkeerde richting. maar uiteindelijk klopt het en kom ik ik Uzeste met in de kerk uit de 13de eeuw het graf van paus Clement de Vijfde.
Uiteindelijk kom ik aan het eind van de Voie, althans de goede kant op. Nu ga ik weer verder met de route van de gps ( het vorige stond er ook in). Nu is het weer op de gewone weg. Vanaf dit punt kun je ook met bordjes naar Langon. Ik doe het volgens de route.
Ik kom nog door Farques, Hier komen de Sauternewijnen vandaan. Staat op een bordje. Je kunt het ruiken. Dan door Langon. Hier is het even zoeken. maar de fietsbordjes staan er nog steeds. Niet steeds volgen, want dat is niet de route. Uiteindelijk kom ik langs het canal de Garonne. Dit is een fietsroute die je kunt volgen tot Narbonne in de Provence. Het rijdt heerlijk. Allemaal sluizen en schepen en picknicktafels. Ik eindig vandaag in Meilhan sur Garonne. Hier is een municipal met meer fietsers. Ik heb een gezellig gesprek met een Fransman, die wil weten wat ik hier doe. Hij vindt een nieuwe pelgrimsroute prachtig en is enthousiast over mijn werk. Hij is het met me eens dat al die bochten er niet in horen als je naar Santiago wilt.


Voor ik de reis vervolg, bezoek ik eerst het dorp. Dat ligt op een rots boven de rivier en het kanaal. Het is even klimmen. Als ik het goed heb, is hier ook wel een winkel. Een bakker.
Dan weer naar beneden en langs het kanaal verder.

woensdag 5 augustus
Ik fiets de hele dag, niet waar, maar een stukje, Het is warm en ik ben moe. Het hoeft vandaag niet zover, ik fiets dus niet de hele dag langs het Canal de Garonne en eindig in Damazan. Een prettige camping boven een meer. Er zijn veel fietsers. Het is goed warm en mijn kleren zijn snel weer droog na de wasbeurt.

donderdag 6
Het gaat weer verder langs het kanaal. De gps laat me ergens anders langs gaan , maar ik volg het fietspad tot Bruch. en dan met een vreemde bocht naar Lavardac. Eigenlijk kan je bij Feugerolles met fietsbordjes naar Lavardac. Dat gaat vast prettiger. Dit is een hop klimmen. Lavardac en Barbaste, dat tegen elkaar liggen zijn leuke stadjes met vestingwerken en een kasteel. Ik heb geen tijd en route maken en bezichtigen gaan niet samen. Maar hier wil ik nog eens gaan kijken. Dat geldt eigenlijk voor de hele route.
Bij de zijweg naar Andiron rechts dien ik links te gaan. Maar rechtdoor gaat sneller dan die bocht over Frechoe. Achteraf misschien niet zo slim. De weg is erg heuvelig en druk. Voor een fietser is er eigenlijk geen ruimte. Voor Mezin deze weg verlaten voor een klauterpartij naar dit dorp. Dan aar Sos, leuk plaatsje met Arcades( eet ik hier die salade?) De dag eindigt op een wel zeer goedkope camping in Gabarret. Het dorp heeft genoeg winkels voor inkopen. ook is er een arena, zoals in meer plaatsen waar ik doorkom.

vrijdag 7 augustus
De volgende morgen ben ik mooi op tijd weg. Ik heb geinformeerd waar de volgende camping kan zijn. Ik hoop dat ze gelijk hebben. Om de weg te vervolgen, doe ik wat de gps aangeeft. Dat is niet zo mooi. Er staan te veel lijnen op. Ik rijd verkeerd en kan weer terug gaan. dan iets anders proberen. Ook dat is niet goed. Uiteindelijk ga ik het maar vragen. Want hier moet weer een fietspad op een spoorbaan zijn. Een oudere dame wijst me hoe er te komen. Nou, dat is niet echt een fietspad. Een slordig stenig karrenspoor in het gras. Dit volg ik een 10 km tot Barbotan les Thermes. Daar houd ik het voor gezien en volg door het dorp met een afdaling en het passeren van de gebouwen van de Thermen de grote weg. Even daarvoor is er nog een supermarktje.
Dan maar over de D524 verder. Wel wat druk. Het moet naar Labastide d'Armagnac. Na een tijdje waag ik het om de voie verte weer te zoeken. De weg is wel druk. En ja, hoor. Daar is die en nog wel geasfalteerd ook. Dit volg ik tot in Mont de Marsan. Hier is geen camping meer, dus ik moet verder. Er komt nu een lastig stuk langs de D834. Er is wel een brede strook voor fietsers, maar het is ook veel verkeer. Zoals altijd komt ook hier een eind aan. Linksaf en de wegen zijn weer rustig. Het is de bedoeling om in St Yaguen te stoppen en dan naar Meilhan te gaan. Daar is een camping. Maar als het al 19.00 uur is en ik eigenlijk moe ben, kan ik er geen camping vinden. Er staat niets aangegeven. Er zit niets anders op dat weer terug te gaan naar de stopplek en de route te vervolgen. Dan naar Tartas. Vanmorgen heeft men mij verzekerd dat daar een camping is. Op de plattegrond van de stad staat het aangegeven. Maar als ik er zou moeten zijn, is er geen camping. Je kunt wel zien dat er iets is geweest. Ik houd een auto aan en vraag waar de camping is. Die is opgeheven, maar ik mag er wel gaan staan. En een eind verder is een brasserie voor de wc. Nou, dat doe ik dan maar. Het is inmiddels 20.00 uur. Ik heb nog niet gegeten. Tent opzetten, eten en naar huis bellen. Een voorbijganger spreekt me aan: komt u uit Nederland? Blijkbaar staan er wel vaker fietsers. Het begint later te regenen. Maar van tevoren verzet ik mijn tent om de hoek van de heg en zie dan een kraan uit de grond omhoog steken.  Er komt schoon water uit. Alles hebben ze opgeruimd van de camping. Maar dit waterpunt is gebleven. Ik maak er dankbaar gebruik van : wassen, scheren, koffie en theewater.

zaterdag 8 augustus
Het regent de hele nacht en de volgende morgen nog .Alleen tijdens het inpakken en eten is het een poosje droog. En zoals gezegd ga ik naar de wc in de Brasserie. Het regent dan al weer pijpenstelen. Ik drink er koffie en eet een croissant zoals de aanwezige mannen ook doen. En dan maar weer verder. Door St Vincent -de- Paul.Hier kruis ik de St. Jacobsroute. Bij een bushalte zitten twee Nederlanders op weg naar Santiago. Ik probeer een praatje, maar ze hebben geen zin. Dan pauzeer ik bij de kerk. Jaren geleden heb ik hier met mijn vrouw en dochter ook zitten eten. Het is opgehouden met regenen en de boel kan even drogen. Als ik klaar ben met eten, regent het stilaan weer verder.
Dan volg ik een fietsroute langs een snelweg naar Dax. Na Dax gaat het naar het westen. Ik kom door een best mooie streek wat dorpjes en natuur betreft. Jammer van de nattigheid. Gisteren heb ik 95 km gereden. Nu doe ik het maar minder. halverwege de middag ga ik naar de camping in Riviere- Saas- et- Gourby. camping Bertranorde. Het is een soort boerencamping, maar geen boerderij. Ik word er hartelijk ontvangen. Mijn natte kleren mogen binnen drogen. Er komt een stoel en een tafel onder een groot afdak. Daar kan ik droog zitten. En de plek voor mijn tent mag ik zelf bepalen. Het is een goede plek om te zijn. Het dorp heeft de nodige winkels voor eten en brood.
Omdat ik tijd genoeg heb, overtreed ik mijn eigen gebod: ik blijf hier een dag langer. Ook de zondag pauzeer ik op de ze camping. Dus

zondag 9 augustus
Vandaag doe ik rustig aan, en bezoek het dorp. 's Middags maak ik een rondrit met de garmin. Zo kom ik de dag door. Het is weer mooi weer.

maandag 10 augustus
Nu ga ik weer echt verder. En dat is wel leuk. Al snel kom ik langs de rivier de Adour. Hier is ook weer een fietsroute. Die volg ik zo lang als het kan. Ik wijk weer van de gps af. Achteraf niet helemaal verstandig. Maar zo strak langs de rivier kom ik over onverhard pad door de natuur van de rivier. Uiteindelijk kan ik weer naar de weg, de D817. Wel wat druk. Het voert me naar Peyrehorade. Hier zijn winkels en ik sla in voor de middag en de avond. Dan weer verder naar Labastide - Villefranche. Eigenlijk zou ik nog naar St. Palais willen, maar daar is geen camping meer. Dus met een bocht van de St.Jacobsroute naar het noorden naar Sorde - l'Abbayle. Daar is wel een camping. Een net als jaren geleden vraag ik de weg en wordt via een kruipdoorpaadje naar de camping gestuurd. Via een klein hekdeurtje kan ik erop komen. De volgende morgen via de hoofdingang weer weggegaan. Op de camping is ook de man, Fransman, die in Peyrehorade me meedeelde dat hij het zat was. Omdat hij de directe weg naar deze camping nam, was hij er eerder dan ik met mijn route.
Het is hier leuker om de  weg van de St.Jacobsroute te volgen. dan kom je wel langs de camping.

dinsdag 11 augustus
Dit kan de laatste fietsdag zijn. Maar dat is veel te vroeg, dus maak ik nog een tussenstop met relaxdagen.
Ik vertrek uit Sorde l'Abbaye en ga terug naar Labastide - Villefranche. Dan naar Escos. Hiervoor moet ik volgens de gps een stuk onverhard. Het is niet lang, maar niet te doen. Eerst lijkt het makkelijk maar de klim is veel te stijl en met los asfalt gewoon gevaarlijk.
Dus beter de weg volgen , de D936 en dan rechts de D936.
Al snel verlaat je deze drukke weg,  en fiets ik naar St. Palais. Hier kan ik de nodige inkopen doen bij een grote supermarkt, die lastig te vinden is als je de grote weg hebt verlaten. En dan verder naar St. Jean -Pied - de Port. Voor een camping kijk ik eerst in Uhart- Mixe. Dat lijkt me niet wat. En is het wel een camping? het is een auberge en blijkbaar kun je er ook kamperen als je  pelgrim bent. Ik ga verder. Bij Larceveau ga ik van de route af en rijd naar Bunus. Daar is, na een zware klim, die de volgende dag ook van een andere kant kan, zonder zware klim, een prachtige kleine terrassencamping. ik blijf er tot vrijdag. En in de tussentijd bezoek ik St.Jean Pied de Port en maar een andere tocht naar een Col. Ik verken de buurt.

vrijdag 14 augustus
De boel inpakken en nog een 20 km naar St.Jean. Op de camping achter de stadsmuur installeer ik me en er zijn veel meer fietsers. De Cycletours - reis is hier ook. Een halve bus vol fietsers wacht hier tot zaterdagavond laat om net als ik en nog anderen naar Nederland terug te reizen. We komen zondagavond half acht in Utrecht aan.
Mijn voornemen is dag om deze rit niet weer te doen. Maar eigenlijk is het leuk om met mijn eigen routebeschrijving het nog eens te doen en dan onderweg de bezienswaardigheden te onderzoeken.




Er zit veel tussen, maar nu ben ik aan het eind. In St.Jean-Pied-de-Port. Het was en heel karwei vooral door het vaak natte weer en dat e geen andere fietsers waren. Het was echt een ontdektocht. Ik hoop er nog een verhaal van te maken en me veel kan herinneren.nu de laatste kampeernacht van deze tocht. Na Exideuil vertrek ik met regen. Bij de plaatselijke winkel wil ik nog iets kopen, maar het is allemaal oude troep en niet gezond om mee te nemen en te eten. Dan maar verder. Later zijn er week weer winkels. Ik kom langs een stuwmeer in de Vienne. Dan weer klimmen en dalen. Waar dit eindigt weet ik nu even niet.


Aan het eind van de reis pauzeer ik enkele dagen op een camping bij Bunus. Om er te komen voor de eerste keer is mijn reactie: hier ben ik maar één nachtje. Ik kan niet nog eens deze zware klim ondernemen. Maar er blijkt een andere weg, blijkt bij navraag. Doordat de weg wordt gerepareerd, kun je daar met de auto niet langs. Met de fiets is het geen probleem en ben je zo beneden en weer naar boven. De camping is een idylle.het zijn terrassen met uitzicht op dalen en bergen met huizen en bos en bomen en weiden. Er lopen schapen met koebellen. Hoge populieren staan beneden en maken zo een mini indruk. De volgende morgen hangen nevel flarden tussen de bergen en hellingen met de zon er tegen aan. Onvoorstelbaar mooi. Hier wil je nooit meer weg. Toch zal ik naar nog een andere camping gaan, want deze ligt te ver om zonder zweten droog bij de bus te komen. De volgende dag ga ik op zoek naar andere campings. Eerst naar St. Jean-Pied-de-Port. Die camping is vol en zo bij de ingang niet aantrekkelijk. Een plekje reserveren kan niet. Ik ga maar weer verder. Eerst heb ik nog wel even de camping opgefietst, er zit een oude man op een muurtje. Hij ziet er moe en verward uit
Ik griezel ervan. Met die man klopt het niet. Ik ga weer verder. Trouwens kon ik de camping eerst niet vinden. Pas als ik de stadsmuur ben gepasseerd zie ik het bord dat de weg wijst. Weer in het stadje zie ik een terras waar en lekkere salade te eten valt.dat doe ik.omdat ik alleen ben wordt me gewezen waar ik mag zitten: en tafel met vier doen in de hoek. Niet aan de picknick tafels. Prima. Dan en supermarkt gezocht. En daarna na een camping buiten het stadje. Ook niet veel bijzonders. O ja, er was er nog één, in Madeleine. Nog minder. Ik rijd nog wat rond en ga terug naar de camping. Onderweg vind ik nog en Vival met een gekoeld biertje. Een bakker is er niet. De volgende dag blijkt de bakker op kijk- afstand te zijn van de camping. Daar kan ik gemakkelijk naar toe voor iets lekkers en brood. 's Nachts komt er regen en onweer. Dat geeft de volgende morgen weer mooie foto's.